Tribute To Chet Baker Jazz in Thals Sessions De Chapelle Herentals (org: Jazz in Thals) (03-12-2019) reporter & photo credits: Freddie info organisatie: Jazz in Thals info locatie: De Chapelle © Rootsville 2019

Voor één van hun smaakvolle "Jazz in Thals Sessions" hadden die van "Jazz in Thals" op dinsdagavond geopteerd voor een "Tribute To Chet Baker". Daarvoor hadden ze zelfs één van de originele ritme secties van Chet Baker naar Her'ntals gehaald, bestaande uit jazz-drummer John Engels en contrabassist Jean-Louis Rassinfosse, dit aangevuld met gevestigde namen uit de Belgische jazz, Johan Clement (piano) en Jan Muës (bugel).

Zoals algemeen geweten is Herentals een stad waar "Jazz" leeft, getuige de bijna uit zijn voegen barstende "Jazz in Thals" die dit jaar hun 5-jarig jubileum mochten vieren. In eerste instantie werd "Café Brigand" geselecteerd als locatie maar al vlug bleek dit niet meer haalbaar. Uitwijken naar "De Chapelle" bleek dan een oplossing maar ook hier hing al vlug het bordje "Sold Out" aan de deur. Een statement uiteraard dat "cool jazz" en het toegankelijk aspect ervan nog altijd als immens populair mag worden beschouwd.

Chensey "Chet" Henry Baker Jr. werd in 1929 geboren als zoon van Ierse ouders in het plaatsje Yale in Oklahoma. Hij ontwikkelde zich tot jazztrompettist en zoetgevooisde zanger. Baker heeft als kenmerk de zachte melancholieke toon die hij in zijn zang en spel op dezelfde manier gebruikt. Begin jaren vijftig was Chet Baker een van de sterren van het Gerry Mulligan Quartet. Met het "Chet Baker Quartet" maakte hij West Coast Jazz. In 1955 gaf hij, toen hij voor het eerst in Europa tourde, concerten in het Concertgebouw in Amsterdam.

Zijn muzikale loopbaan was getekend door een heroïneverslaving en werd ook een lange tijd onderbroken door een gevecht waarbij hij zijn voortanden verloor. In de nacht van 12 op 13 mei 1988 viel hij uit een raam van het "Hotel Prins Hendrik" te Amsterdam. Hij belandde met zijn achterhoofd op een stenen paaltje en overleed ter plekke. Baker werd 58 jaar oud. Amsterdam vernoemde in 1990 een straat naar hem. De "Chet Baker Straat", gelegen in Amsterdam Nieuw-West. Met "Let's Get Lost" kwam er op 15 september 1988 postuum een documentaire-film op de markt met als producer Bruce Weber. Het beschrijven van zijn muzikaal repertoire is onbegonnen werk.

"De Chapelle" is een unieke locatie en meteen ook "The Place to Be" wanneer het cultuur betreft bij die van Herentals. Het zou ook jammer zijn dat zulk een "cultuurcafé" en nieuw trekpleister te prooi zou vallen aan projectontwikkelaars.

De "Tribute To Chet Baker" dan! In het goed gezelschap van een Orval en enkele jazz adpeten pur sang komen de vier vertolkers van deze "Tribute" het podium op openend met "Tangerine", en zo zitten we meteen in 1941. De vrijwilligers van "Jazz in Thals" die aan het werk moeten kunnen toch ook af en toe een moment meepikken van deze ode aan Chet Baker. Bewondering alom voor jazz-drummer John Engels die als prille 85-tiger het meteen ook laat swingen op Horance Silver's "Strollin'".

Ook zijn metgezellen Jan Muës, Jean-Louis Rassinfosse en niet in het minst Johan Clement aan de "black & white keys" laten zich meteen gelden. Na "In Your Own Sweet Way" uit 1952 van Dave Brubeck zijn we dan toe aan wat m'n kan stellen de echte "Tribute" met "I Fall In Love Too Easily". Een jazzstandard die naast Chet Baker ook werd opgenomen door onder meer Mel Tormé, Miles Davis en Anita O'Day om er maar een paar te noemen.

Wat we meteen kunnen vaststellen is dat er door dit "Quartet" geput wordt uit het rijke arsenaal van de jazzmuziek. Chet Baker stond ook algemeen bekend om zijn gezongen nummers waar hij toch over de hele aardbol erkenning door kreeg. Vanavond wordt zo een moment door Jan Muës verwoord met Cole Porter's "You'd Be So Nice To Come Home To". Een nummer dat vooreerst de charts was ingezongen door Dinah Shore. Meteen ook het moment voor Mr. Engels om zijn drumsticks aan de kant te zetten en zo zijn twee handen als sticks kwam te gebruiken. "Alone Together" uit het album "Chet" uit 1959 luidde dan de tijd voor een korte plaspauze in en zo kon de "koffiemachine" nog eens aan het werk.

Het tweede gedeelte van deze "Tribute To Chet Baker" opende dan met Hank Mobley's "Funk in Deep Freeze", een nummer dat uitkwam samen met het gelijknamige album uit 1957. Een zweem van stilte veroverde dan "De Chapelle" bij het brengen van "My Funny Valentine". Het was door Gerry Mulligan's Quartet feat. Chet Baker dat deze song algemene bekendheid verwierf. Een nummer dat sindsdien altijd wel geassocieerd wordt met Chet Baker.

Avant-garde jazzmuzikant Sam Rivers schreef de ballad "Beatrice", een nummer dat uitgroeide als een standard voor saxofoon maar hier vanavond omgetoverd alsof het voor "bugel" werd gecomponeerd. Zo komen we uiteindelijk ook bij misschien wel "het" nummer van Chet Baker en ook dat nummer waar de documentaire film van Bruce Weber werd naar vernoemd, "Let's Get Lost"!

Nog eentje stond op de setlist en dan was het hier over met de pret. Nog een voorstelling van de vertolkers van deze "Tribute To Chet Baker" maar het danbaar applaus liet niet toe dat John Engels, Jean-Louis Rassinfosse, Johan Clement en Jan Muës de backstage betraden en konden zo meteen aan het bisnummer beginnen. "There Will Never Be Another You" werd de afsluiter en dan bedoelen we uiteraard "Chet Baker".

Een knappe prestatie van de mensen van "Jazz in Thals" waarbij de enorme opkomst toch wel als een hart onder de riem mag worden aanzien. Nu al noteren in je agenda. Op 21 maart 2020 staat hier in "De Chapelle" niemand minder dan het Canadese "Emie R Roussel Trio" (dochter van jazzpianist Martin Roussel) op het podium en ook zij werd door die van "Jazz in Thals gestrikt voor één van haar drie Belgische concerten. En nog eens bedankt voor de uitnodiging...